Cieszę się, kiedy lato jest deszczowe. Po kolejnej bezśnieżnej zimie ziemia jest wciąż wysuszona. Może wchłonąć naprawdę dużo wody, zwłaszcza jeśli opady nie są ulewne, ale długotrwałe. Rośliny nie tracą zieleni, a ja oszczędzam czas, który musiałabym spędzić na podlewaniu. Ale deszczowe lato ma też swoje złe strony. Po prostu po kilku pochmurnych dniach zaczynam tęsknić do słońca. W takich momentach szukam rekompensaty w naturze. Wychodzę do ogrodu i na łąki i przynoszę stamtąd najbardziej słoneczne kwiaty, jakie kwitną o tej porze. Już na początku sierpnia na wielkich wiechach nawłoci zaczyna się pojawiać coraz więcej żółtego koloru. Tej bardzo ekspansywnej roślinie nie pozwalam rosnąć w moim ogródku, ale nie muszę…